Günümüzde hala gördüğümüz, bildiğimiz ya da dinlediğimiz rock müzik grup ve sanatçıları var. Ama biraz dikkatli bakınca çoğu bir önceki dönemden. Yeni biri ya da birileri pek çıkıyor diyemeyiz. Çıkanların da çoğu biraz farklı tat ve dokulardalar sanki.
Rock müzik ne zamandan beri rağbet görmüyor? Ne zaman popüler müzik listelerinden, top 10, 20, hatta 50 listelerinden, yani gözlerden düştü? Şöyle bir baktığımızda enerjik, isyankar, ezilenin, mazlumun dostu, hatta politik duruşlu rock müzik aslında 50'lerden beri var. Çıktıktan hemen sonra Elvis, Beatles zaten bayrağı dikmiş, temeli atmış. Binayı üzerine yapmışlar. Bizde de rahmetli Erol Büyükburç olayı başlatan. Deyim yerindeyse yerli Elvis, saksı değil adam haklı yani. Ondan önce buraları dutlukmuş. Sonrasını Erkin Koray, Cem Karaca, Barış Manço, Moğollar ve diğerleri zaten halletmiş.
80'lerde ise durum değişiyor. 80'ler deyince akıllara "synthesizer sesi", yani daha bilindik tabiri ile Casio Org sesi gelir. Dışarıda Bon Jovi ve Dire Straits, bizde de MFÖ gibi grupların dışında tam bir çöküş ve fetret devri var. Rock için cenaze namazı kılınıyorken 90'lar imdada yetişti ve Nirvana, Metallica, Guns And Roses, daha niceleri 90'ları bir rock alemine çevirdi. Biz de bu arada coştuk tabii. Şebnem, Teoman, Athena, Kargo... Rock Cumhuriyeti gibi. Bununla ilgili bir devlet bakanlığı kurulsa olurmuş. Her yerde rock barlar. Kemancı, Hayal Kahvesi... Benim gibi bir sürü çocuk gitara davula falan başladı. Bir ara Tarkan dahil birçok isim, sert gitarları ve agresif davulları şarkılarına koydu. Popçu Burak Kut'un "Yaşandı bitti saygısızca, aldatmanın tadına varınca"sını beraber hatırlayalım. Ya da Tarkan'ın "Ölürüm sana... Zilli..."yi. Artık rock, pop oldu ve listeler bu tarz şarkılarla doldu.
Sonra 2000'ler. 90'ların sonu itibarıyla her müzik türüyle çiftleşen rock müzik artık yoruldu galiba. Ya da yüzü dokusu da eskidi mi nedir? Rap ve pop müzikle yapılan birleştirmeler, fantaziler de kabak tadı vermeye başladı bence o aralar. 90'ların sonlarından 2004'e dünya listelerine baktığımızda rock yine düşüşte. 2007 sonrasında 70'lere öykünen grup ve sanatçılar olsa da hiçbiri bir Queen olamaz. Yanına bile yaklaşamaz. "bkz. Bohemian Rhapsody" Filminin etkisini düşünün. Şarkıyı da bunca zaman sonra bile dinleseniz neler oluyor görün bakalım. Hatta bu yazıyı okuduktan sonra bir dinleyin bence. Bizde ise bu bayrağı götüren tabii ki ikonik gruplar var. Hani damga vuran derler ya. Duman geldi, ortalığı tozu dumana kattı. Bence Amerika'da Pearl Jam neyse bizde de Duman odur.
Son dönem ise artık "rock gibi" müzikler var. Suya sabuna pek dokunmuyor. Mesela Ed Sheeran, Coldplay. Bu gibi müzik grubu ve sanatçılar elektro gitar değil de daha çok akustik gitarı kendilerine yakıştırıyorlar. Bence de öyle yakışıyor bu arada. Bizde de artık listeler baktığınızda eli gitar tutan arkadaşların sayısında azalma var. Hatta yok oldular. Gitar artık rock müzikteki görevinde değil. Zaten listelerde de pek adı görünmüyor. Cenaze namazına hazırlansak mı?
Bence henüz değil. Daha ölmedik.
Şöyle söyleyeyim. Bir zamanların pop müziğinin caz olduğunu, Türk sanat müziğinin, klasik müzik hatta, halk müziği olduğunu hatırlayalım. Eski siyah beyaz filmlere bile baksanız caz müzikten başka bir müzik duymazsınız. Sonrasında Türk sanat müziği ve diğer müzikler de 60'lı yılların sonu ve 70'lere kadar popülerdi. Müzeyyen Senar, Zeki Müren'i hatırlayalım. Hepsi dönemlerinin pop ya da rockstarlarıydılar. Dünyada da Frank Sinatra, Louise Armstrong dönemin popstarlarıydı. Yeri göğü inletip imza ve adalet dağıtıyorlardı müzik dünyasında.
Bunlardan feyz alarak galiba rock müzik de artık caz, Türk sanat müziği, klasik müzik gibi daha niş, daha meraklısına, daha gerçekten sevenine doğru bir harekette. O yolda ilerliyor. Kendine yeni bir yer arıyor. Ya da ilk çıktığı yere gere dönüyor. Popüler olmadığı, gerçekten sevildiği, dinlendiği yere …