İnsan olmak, hayvan olmak

Dünya birçok canlıyı içinde barındırıyor. Biz insanlar kendimizi üstün bir cins olarak gördüğümüzden tüm dünyanın bize ait olduğunu sanıp başka canlı türlerine yaşam hakkı tanımıyoruz. Onları avlıyoruz, yemek için besliyoruz hatta zevk için bile öldürüyoruz.

İnsan düşünen bir canlı… Düşüncelerimiz ise dünyada sadece kendi cinsimizin hayatını idame ettirmeye yönelik. Öyle ki dağlarda yaşayan keçiler, karacalar sırf avlanma sporu(?) adına vuruluyor. Bu spor, belli bir para karşılığı, vurulacak hayvan tuzağa düşürülerek yapılıyor. Bu eşit olmayan şartlarda avlanan hayvanların dünyada yaşamaya hakkı yok gibi davranılıyor.

Evcil sokak hayvanlarının hali ise içler acısı… Hayatta kalmak için bir lokma yemeğe ve biraz suya ihtiyacı olan bu evciller bir yığın sapık insanın farklı davranışlarına maruz kalıyor. Sanki dünya sadece insanların…

Dünya sadece insanların… Onlar, olur olmadık her yere yaptıkları binalarla zaten bir sürü canlının hayatını sürdürdüğü yeri yok ediyor. Ağaçlar kesiliyor, ormanlar yok ediliyor ve birçok canlı yersiz ve yurtsuz kalıyor. Dünyayı paylaşmamız gereken diğer canlılar yokmuş gibi davranılıyor.

Dünya sadece insanların… Hadi diyelim ki dünya gerçekten sadece insanların… Peki o zaman da dünya neden bazılarının? O pikniğe giden insanlar sanki o alan sadece kendilerine gibi neden davranırlar? Onları diğerlerinden üstün kılan şey ne? Temiz bir alana gelip piknik yaparak o alanın sadece kendisine ait olduğunu nasıl düşünebiliyorlar. Ya da insanların denize girdiği bir koya demir atmış bir yat, sintinesini rahatça nasıl boşaltabiliyor? O koy, o insanlara mı ait? Orayı kirletme hakkı onların mı? Ya da orada yaşamak hakkı…

Bir yaz günü, önümde giden off road bir aracın camından boş meşrubat kutularını atıldığına tanık olmuştum. Hani büyük tekerlekli, her yanı çamurlanmış, doğada çok zaman geçiriyorum temalı bir araç… Geceydi, hızlandım, plakasını okumaya çalıştım ama okuyamadım… Aklım almadı… Doğaya rahatlamak, biraz nefes almak için giden, hatta kimsenin gidemediği yerlere gitmek için arazi taşıtını tercih eden birisinin orman yoluna teneke kutuları atması akıl alır gibi değil… O doğada zaman geçirmek için değil de büyük aracıyla hava atmak için böyle bir aracı tercih etmiş demek ki… Doğa umurunda değil, önemli olan kendisi…

İnsanlar hayvanlara karşı ne kadar acımasızsa kendisinden başka diğer insanlara da acımasız. Oysa bu dünyada misafir olduğumuzu düşündüğümüzde, hatta bizden sonra çocuklarımızın torunlarımızın yaşayacağı bilincine vardığımızda durum daha farklı olabilir. Üstelik hiçbir hayvan doğaya, yani yaşadığı eve zarar vermez.

Sağlıklı ve güzel günler dileğiyle…