Masumiyetini kaybetmek bekaretini kaybetmeye benzemez... Islı ıssız yalnızlıklara feda edilmiş farkındalıklardaydı. Yangınlardan geçmiş ama küle dönmemiş hasretleri vardı. Aşık bir kadını yüz kilometreden tanırdı. Kürk mantolu...
Mayalar, Baykuş Günü'nde doğanların karmasını temizlemek üzere hayata yeniden gelen yaşlı ruhlar olduğunu söylerler... Yüz yirmi birinci doğum gününü kutlamaya hazırlanıyordu. Seksen yedi yıldır çalıştığı ve hatta yaşadığı...
İlla kadınlar, kadın kere kadınlar… Vezir edeni, rezil edeni… Eş olanı, leş olanı, besmelesiz süt vermeyeni. ...
Ne zaman bir öküz görsem, gözlerindeki bilgeliği, ne zaman bir sığır görsem duruşundaki sessizliği kıskanırım. Bu kadar bilgi, bu kadar huzur nereden geliyor ve dahası neden bizde yok… Telaşlarımızın içine karışan şeytanda mı aramalı,...
İt yine ağustosa çıkmıştı, hani nasıl çıktığını sadece kendinin bildiği ağustos… Sıcaktı ama çok sıcak, meydandaki yüce söğüdün gölgesinde, Çaykovski ile Şeker Ahmet Paşa sohbetteydi. Çaykovski göldeki kuğudan hatta uyuyan...
Adam olmak, adam gibi adam olmak… Mazhar Fuat Özkan söylüyordu, o şarkıyı. Bir mahkemede onunla tanışıyordum. Ortak hükümler giymiştik ama suçlu da değildik, benzer de… Sıfırdan geliyordu, dişiyle tırnağıyla hayat kavgasını vermiş...
"Anlamaya başlamanın ilk işaretlerinden biri ölme isteğidir ve zincire vurulmuşluk, çoğu kez özgür olmaktan daha iyidir" dedi Kafka. Bunun üstüne hiç es vermeden Mevlana söze girdi; "Bugün de, dünün yarınıdır" dedi. Islak bir...
Daha dün olmaması gereken, hatta yapılmaması gereken bir sürü şey olmuş ve yapılmıştı… Yalnızca ölümü getirmesi gereken gece işini sabaha ertelemişti. Bu olmaması gereken, dahası yapılmaması gerekenlerden sadece bir tanesi bile otuz...
Sensizliğe vaktim yok, dedi... Balat'ta oturuyorlardı, ikisi Midyatlı, biri Diyarbakırlı üç güzel çocuk. Herkes kadar hayalleri vardı. Saz çalmayı bilmezlerdi. Ağlamayı da... Sevmek zamanı öldüler. Bile isteye öldüler, hem de güzel...
Dün keyfim çok yerindeydi ve kendimi daha da iyi hissetmek için, şehrin çöplüğüne gittim… Uçsuz bucaksız bir tepenin üzerinde, daha büyük bir tepe oluşmuştu çöplerden, rengarenktiler ve irili ufaklı. Arada esen rüzgarla salınıyorlar...
Sekizinci ayın, sekiziydi… Saadet ve Felaket kardeşleri bekliyordum. Kardeştiler ve daima peş peşe gelirlerdi… Bukowski, yine mutfağımın lavabosuna işiyordu. Onun alışkanlığı benim farketmezim olmuştu. Konunun dostlukla hiçbir alakası...
Dün gece Şems uğradı… O gelmeden biraz önce, ekmemi bekleyen limon ağaçlarına bakıyordum. Fidelerin kokusu anason kokusuna karışırken, ben galiba daha karışıktım… Yaşamak için köklerini toprağa gömmemi istiyorlardı, oysa ben ya da...
O gün köyde hem cenaze hem de düğün vardı... İkindide cenaze, yatsıda düğün olacak iş değildi ama oldu. Araba aynı araba, konvoy aynı konvoydu, evet bunu yapacaklardı, yaptılar. Tüm köy, cenazeye de düğüne de katılacaktı bundan sebep,...
1941 yılının kasım ayıydı ve yılın ilk karı yağıyordu. Pandeli Restaurant'ta Veysel ile yemek yiyordum. Yorgunduk, hatta çok yorgun. Yan masada sufi ve eski bir dost, Kemal. Susmayı en iyi bilen adam. Şehrin en güzel ağabeyi. Karşısındaki...
Ahmet'in kırkı çıkmamıştı, Müjgan da, Kum da öksüzdü… O gün o çınarın altında artık biz oturmuyorduk. Kırık dökük yürüyordum, ellerim cebimde, ıslıksız ve ıssız dudaklarım yanımda. Çınarın gölgesinde iki eski dostu...
O gün ordaydım ve sırf bunu diyebilmek için kaybetmeye değerdi. Aylardan henüz Ramazan değildi, ama saatler üçüncü kerahat vaktindeydi… Bilmem kaçıncı kere, yine kötü yazılmış bir senaryonun son satırındaydım. Yarın başlayacağım...
Ve doğa ciğerlerini temizledi. Ona yaptığımız tüm kötülüklere inat, direncini yitirmedi hatta sert bir cevap verdi: 'Dur” dedi, 'artık bir dur…” Ve durdurdu! Hikayelerimiz bitmiş, nefesimiz kirlenmişti, sevgiyi satın alır ama...
Bu kubbede hayat, hayatta kalma savaşıdır ve kazananı daima hayatın tam da kendisidir… Yaşam, üstünü örtüp gözlerini kapattığında bile, inadına yarınlara kalmak kodudur, vazgeçilmez olan. İşte bu yüzden sadece bu yüzden, nefes ve akıl,...
