9. Kardeşim Ozi
Ozan down sendromlu. Farkındalık ve empati çocuklara sonradan edindirilebilecek bir kazanım, işte bu tip yayınların önemi de burda yatıyor. Ozi ablası, ailesi, gittiği okul ekseninde kendi bakış açısını ekrandan tüm yaşıtlarına aktarıyor. Meraklı, kıpır kıpır, iç dünyasındaki sıradanlıkları ve duyduğu kaygıları izlerken ülke kanalının bu ince işi yaptığını görmek umutlandırıyor beni. Engelli tahammülsüzlüğü sorsan kimsede mevcut değil ama down, asberger, hafif otizm, serebral palsi ile yaşayan bir çocuk ile aynı sınıfta olan başka bir çocuğun annesi koşa koşa okul müdürünün kapısına atabiliyor kendini. Onları velileri olmadan gözlemlediğinde ise çocuk çocuğa bunu asla reva görmüyor. İzleyin, izlettirin derim. Çocuklar zaten farkında biraz da biz yetişkinler olalım.
