Covid ailesi olarak yine karantinadayız
Biz işin içinden çıkamadık, ne doğru ne yanlış hepsi birbirine girdi. Eren ile İstanbul’dayken eşim Barış covid oldu yeni versiyondan. Döndüğümüzde maske de taktık, odaları da ayırdık ama aynı evin içinde biz de kaptık.
Barış ve temaslı sayılan Eren’in karantinası bitince Urla Devlet Hastanesi'nde test yaptırdık ne olur ne olmaz diye. Beni hiç almadılar karantinaya çarşı pazar alışverişe ben gittim. Ama zorunlu olmadıkça kendimi de karantinaya aldım ve çıkmadım. Dışarı çıkarken hızlı test de yaptık 3 kere negatif çıktı.
Biz kendimizi de iyi hissediyorduk. Test sonuçları gelene kadar karantina da bittiği için (Geçen perşembe.) Urla’da çarşı pazar maske ile dolaştık. Eren berbere gitti, baba oğul dönerci, kitapçı Malgaca Pazarı dolanmışlar bir güzel. Ben de çok sevdiğim 1 haftadır görüşemediğim Urla’daki can dostum Pelo’ya gittim. Eve girmeden yine orada da hızlı test yaptık negatif olunca da içimiz rahat takıldık akşam. Meksika yemekleri söyleyip şarap içtik. Güldük, eğlendik. Hatta akşam bizde kal dedi ama sonuç gelmediği için dedim eve döneyim ben yine de. Sabah 08.00 bakanlıktan arıyorlar, ben Eren ve Barış’ın test sonucu pozitif.
Eren’in karantinası devam ederken ben 7 gün izoleye girdim. Barış pozitif olmasına rağmen girmedi karantinaya Hayat Eve Sığar’ı yeşil. Bir de bana niye test yaptırdınız diye kızdı görevli. Nasıl yani dedim? Karantinadan çıktık ama negatif miyiz kontrol etmeyecek miyiz? Biz izolasyon sonrası test önermiyoruz normal hayatınıza devam edecektiniz dedi.
Yani karantina bitince pozitifsin mesela test de yaptırmadan halk arasına karışacaksın. O zaman karantina ne işe yaradı? Geçen sene ile bu sene arasındaki fark ne? Kimse ne yaptığını bilmiyor bence. Doğru yanlış her şey çorba oldu.
Bu hafta sonu Urla’daki risk haritası kırmızıya döndü ise yarı sorumlusu biziz. Bilmeden 2 saatte dolaştığımız berberde 20, dönercide 20, markette 20 kişiye bulaştırdık desek; onlar da en az 10 kişiye bulaştırsa haftaya kadar 500 kişiyi bulur. Zaten nüfus 10 bin olana kadar kasabada olmayanlar da ay sonuna kadar olur zaten.
Bu mantıkla vakaların önüne nasıl geçilir hiç mi hiç anlamadım. Şimdi bizim 16 Şubat’ta karantina bitiyor ve test olmayın dediler açık açık. Biz yaptıracağız o ayrı ama yaptırmayan ve pozitif olan yüzlerce kişi sokakta aramızda dolanıyor. Walking Dead’de döndü bu covid işi benden söylemesi.
Karantina süresi bitmeden sırf canı sıkıldığı için spor salonuna, yemeğe, bara giden arkadaşlarım var. İş uzadıkça kurallara uyan takan yok. Kuralları çiğneyip, herkes kendi kafasına göre takılıyor. Çok şükür ki biz çok hafif geçiriyoruz. Eren okula gitmediği için çok şikayetçi değil antrenmanları aksadığı için mutsuz. Bir tek bende tat koku gitti. Dalga geçiyorlar, hastalığın bile eski sürümünü kullanıyorsun diye. Onun dışında şikayetimiz yok.
Allahtan izlemem gereken çok fazla içerik var. Tam zamanında geldi. Yeni sezon kurgusu biten dizilerin ön gösterimleri tanımlandı. Karantinadan çıkana kadar ancak biter zaten. İlaç gibi geldi bu süreçte.
Gelelim yarın “Sevgililer Günü” birkaç kelime etmeden günün anlam ve önemi hakkında olmaz tabii ki. Barışla yemeğe gideriz dedik ama henüz izolasyon süreci bitmemiş oluyor. Evde bir şeyler düşünürüz artık. Çok ticari bir gün olmakla birlikte, sevgiyi göstermek ve paylaşmak için insanları teşvik ettiğini düşünüyorum. Normal günlerde göremediğimiz sevgiyi yılda bir kere yaşama ve göstermenin anlamı yok ne yazık ki ama yine de bu belirli günler olmazsa bazılarımız hiç yaşayamayacak ya da bir şeyler yapmayacak.
Büyük masraflardan, gösterişli hediyelerden bahsetmiyorum. İki çift güzel laf, sürpriz evde hazırlanan kahvaltı, yemek. Güzel bir not bile yeter. Sevdiklerinize sarılın, güzel söz söylemekten kaçınmayın. Sadece bu gün var, sahip olduğumuz tek şey an o da içinde buluğunuz şu an. Anda kalın, sevgiyi şimdiyi paylaşın, çoğaltın belki yarın hiç olmayacakmış gibi elinizdekilerle mutlu olmaya gayret edin. Sevgi gününüz kutlu olsun. Keyifli pazarlar.
