“Herkes yerini alsın, bizim dizi başlıyor
Sanki gerçek hayatta bu mahalle yaşıyor”
Sahiden her hafta ekran başındaki yerimizi alır, “Mahallenin Muhtarları”nı izlerdik. O mahallede, gerçek hayatta yaşanamayacak kadar abartılı olaylar, gerçek hayatta yaşayamayacak kadar karikatürize tipler vardı ama olsundu. Mahalle dizilerini severdik, “Mahallenin Muhtarları”nı da sevdik. Aslında bakarsanız, mahallede bir muhtar vardı, onu da Cihat Tamer canlandırıyordu ama günün birinde muhtarın Karadeniz’den çıkıp gelen kızı, bütün patavatsızlığı, bütün saflığı ve kurnazlığı ve dahi bütün Karadeniz şivesiyle mahalleye kendini kabul ettirip, sevdirince, jenerik şarkısında da söylendiği üzere “muhtardan daha muhtar” kesilecek, dizinin adındaki muhtar kelimesi de “bundan sebep” çoğul olacaktı.
Kemikkıran Kadriye’si, Müzevir Müzeyyen’i, Lütfen Hanım’ı, Annem Annem’i, Hakkım Hakkım’ı, İğneci Handan’ı, taksicisi, kuaförü, manavı, kasabı, emlakçısı, delisi, sarhoşu ve hatta Çaydanlık isimli şempanzesiyle evlere şenlik bir mahalleydi o mahalle. Dizi, Maltepe’de çekiliyordu. Her ne kadar Muhtar Bey doğma büyüme İstanbullu olsa da hem dizinin çekildiği semt hem de Temel ve Fadime başta olmak üzere kimi karakterler “Mahallenin Muhtarları”nı ‘90’ların hemen başındaki, yıllar boyu göç almış, yeni yeni semtler, mahalleler eklemlenmiş, kozmopolit ve karmaşık İstanbul’u resmeder gibiydi.
Muhtarları”nın ilk bölümü Kanal 6 ekranında, 5 Ekim 1992 gecesi yayınlandı. İlk iki sezonu Kanal &’da devam eden dizi daha sonra yedi sezon ATV’de devam etti, ardından Kanal D’ye transfer oldu ve son 18 bölümü Star’da yayınlandı. 1992-2002 yılları arası, on sezon, 337 bölüm olarak ekrana gelen dizi, tekrar yayınlanan bölümleriyle birlikte uzun yıllar boyu gündemde kaldı. Değişen beğenilere, değişen televizyonculuk anlayışlarına rağmen her zaman geçer akçe olan mahalle dizisi kavramının uzun ömürlü örneklerinden biri olarak televizyon tarihine geçti.
Dizinin epeyce kalabalık, deneyimli oyuncuların ağırlıkta olduğu bir kadrosu vardı ama parlayan yıldızlar hiç kuşkusuz başrol çifti, Aydan Burhan ve Erkan Can olacaktı. Bölümler boyunca Temel saflığı ve iyi niyeti, Fadime cazgırlığı ile bir türlü birbirlerine itiraf edemedikleri aşklarına komedi unsuru katarken, ekran başındaki bizleri de Karadeniz şivesine doyuruyorlardı.
Her ikisi de tiyatro kökenli iki genç oyuncu, bu diziyle televizyon dünyasına adım atarken, şöhreti de kucaklayacaklardı. Öyle ki Aydan Burhan, dizi sayesinde kazandığı şöhreti farklı bir dizide, farklı bir rolde değerlendirmek isteyip, beşindi sezonun sonunda diziden ayrıldı. Ne var ki onun için yazılan ve iddialı bir biçimde yayına giren “Yangın Ayşe” dizisi tutmadı ve çok kısa ömürlü oldu. “Mahallenin Muhtarları”nda Fadime’nin yerine gelen Şirin karakteri ise Esra Akkaya tarafından canlandırıldı. Şirin’i izleyici kısa sürede benimsedi ve Fadime’nin yokluğu dizinin gidişatını etkilemedi.
Yer yer bir hayli didaktik, mesaj kaygılı, yer yer komik, yer yer sulu, zaman zaman yapay dramatik senaryo Kandemir Konduk tarafından kaleme alınmıştı. İlk bölümlerini Erdoğan Tokatlı’nın yönettiği dizi, farklı yönetmenler ve kadroya eklenen yeni oyuncularla sürüp gitti. Tıpkı “Perihan Abla”da olduğu gibi, bu dizide de her bölümde olayların gidişatı ile ilgili müzikal tadında şarkılar yer alıyordu. Zira “Mahallenin Muhtarları” dizisinin müzikleri, “Perihan Abla” dizisinin de müziklerini yapan Özkan Turgay’ın elinden çıkmıştı. Dizi, biraz da jenerik şarkısı ve o ikonik bölüm içi şarkılarıyla hafızalara kazındı zaten.
O yıllardan bu yıllara İstanbul’un tamamı gibi Maltepe sahili de çok değişti ama dizinin çekildiği ana mekanlardan biri olan kahve hâlâ yerinde duruyor ve hâlâ Mahallenin Muhtarları Kahvesi olarak anılıyor. Dizinin kadrosundan Leman Çıdamlı, Yalçın Gülhan, İhsan Bilsev, Nedret Özbek, Nezih Tuncay ve Ali Cağaloğlu gibi birçok oyuncu ise yıllar içerisinde hayata gözlerini yumdu. Ölenlere rahmet, hayatta olanlara selamet dileyelim. Şu veya bu şekilde uzun yıllar boyu bizi gülümsettiler, hayatlarımıza neşe kattılar.
Ne diyordu dizinin jenerik şarkısı, bir kez daha hatırlayalım:
“Evlerde sokaklarda dar gelirli insanlar
Birbirlerini tanırlar, bir arada yaşarlar
Tartışmalar çıksa da dönmez asla kavgaya
İşi tatlıya bağlar biri girip araya”